De Jordaenskaai in Antwerpen is een belangrijke historische plek voor de stad. Je ziet er nog de oude stadsomwalling en zit er vlak bij de Schelde. Het Antwerpse bureau BINST Architects ontwierp er op de hoek met de Zakstraat een gebouw met appartementen en een handelszaak. Aan de gevel siert de kwartsiet Macaubas Giotto. Natuursteen op de plek waar Antwerpen ontstond.
We kozen bewust niet voor baksteen, wel voor natuursteen om de grandeur en de maritieme sfeer van de locatie kracht bij te zetten
De Antwerpse Scheldekaaien zijn een stadsgrens in dialoog met de Schelde. Je woont er aan het water op een historische plek. Voor het hoekgebouw met de Zakstraat ontwierp BINST Architects een nieuwbouw met natuursteen als basis.
“We kozen bewust niet voor baksteen, wel voor natuursteen om de grandeur en de maritieme sfeer van de locatie kracht bij te zetten”, zegt Luc Binst, CEO van het architectenbureau. “Natuursteen verdient het om eervol te worden gebruikt: de juiste steen voor de juiste functie, met de juiste tint en patroon. We werken dan ook regelmatig met natuursteen, zeker wanneer het project het toelaat. Het is een sterk materiaal dat zich ook onderscheidt naar onderhoud en duurzaamheid toe.”
Natuursteen verdient het om eervol te worden gebruikt: de juiste steen voor de juiste functie, met de juiste tint en patroon
Het architectenkantoor koos voor de gevel van dit gebouw voor de Braziliaanse kwartsiet Macaubas Giotto. De sprekende adering en artistieke expressie gaven de doorslag. “De afwisselende gevelbanden van lichte natuursteen met sprekende grijze aders plaatsen het water geabstraheerd op de Scheldekaai, als verzoening met de context, als bijzondere verwijzing naar de kracht van water en de dagelijkse visuele relatie hiermee”, licht Luc Binst toe.
“Daarnaast moeten we in een stedelijke context ook alert zijn voor weersomstandigheden en graffiti. De steen moest gevoed worden en werd geïmpregneerd tegen bevuiling.”
Basisingrediënt
Ook aan de plaatsing werd speciale aandacht besteed. “Elk paneel werd vooraf gefotografeerd in het atelier van Tuytelaers zodat de versnijding en de positionering van elk paneel volledig in kaart gebracht kon worden. De aders verlopen telkens in dezelfde richting naar de hoek in verstek. De panelen werden vervolgens opgehangen met draagankers, rekening houdend met de WTCB-richtlijnen van een maximale oppervlakte van 1 vierkante meter per paneel.”
Het resultaat is een architectuur die zich meteen als een eenvoudig volume van gestapelde tafels met verschillende diktes laat lezen. De natuursteen aan de gevel geeft het geheel een hoogwaardige toets. “Dat is zo dankbaar aan een edel materiaal als natuursteen. Je kan het kneden in de formaten die je wil en het dan verder doortrekken in de interieurafwerking”, zegt Luc Binst nog. “Sinds zes à zeven jaar werken we meer en meer met natuursteen. Het is haast een basisingrediënt geworden.”
