De kerk zelf is niet meer in gebruik. Ze maakt intussen deel uit van een uitgestrekt groen en waardevol paviljoenendomein op de rand van het Lovenjoelse dorpscentrum en de vallei van de Molenbeek. Het park errond is beschermd als dorpsgezicht en ook in de kerk mocht je niet zomaar eender wat doen. Het hele domein werd omgevormd tot een woonpark/parkcampus.

De projectontwikkelaar bepaalde samen met de groothandel de natuursteen bevloeringen in Gradina en Marrone Castanho, de terrazzo tegels en trappen en de keramische tegels voor de wellnessruimte en het zwembad.

Dat het een uitdaging was voor de vloerders is meteen duidelijk, want Johan Cartenstart zette er zijn beste mensen op. “In dit geval was het overleg op voorhand minstens even belangrijk als de uitvoering. Hier kon je niet zomaar aan beginnen. We moesten vooral goed nadenken hoe we de verschillende tegels gingen leggen, er kwam dus heel wat meetwerk bij kijken. Een keer je dan effectief kan beginnen valt het wel mee. Het ging hier om een tegel van 20mm en we hebben daar 5mm flexlijm onder gelegd. Eerst hebben we gekeken of de chappe genoeg uitgehard en voldoende droog was, die mocht niet te korrelig zijn, voor we konden starten. In totaal denk ik dat we toch zo’n 300 à 400 vierkante meter hebben gevloerd. En ook de trap namen we voor onze rekening. Dat was zeker niet de makkelijkste trap die je kon zetten, maar het is ons toch gelukt.”

Zo weinig mogelijk geluidsoverdracht

Maar laat ons beginnen bij het begin, een goede chappe. “Wij vroegen om de chappe al goed op voorhand te leggen, want al dat vocht moet door die steen gaan. Dat is meestal geen goede manier van werken. Tegenwoordig lijmen wij zoveel mogelijk onze tegels net omdat er dan achteraf zo weinig mogelijk vocht door die tegel moet. De tegels legden we vol in de lijm. En bij de plinten moet je zien dat je voldoende uitzetvoegen aan de kanten hebt, zodat je zo weinig mogelijk geluidsoverdracht creëert. De plinten hebben we daar 3mm boven een tegel gezet en achteraf opgekit, vooral voor de akoestiek en voor de werking van de vloer. De architect was daar heel erg op gesteld, die wilde niet dat er geluidsoverdracht kwam.”

Uitzetvoegen

Een andere moeilijkheid zat hem in de uitzetvoegen. “Ze hadden ons gevraagd om de uitzetvoegen niet dwars over de tegels te maken, want anders onderbreek je het patroon dus hebben we die uitzetvoegen zoveel mogelijk meegezet met de tegel. Een andere uitdaging was die kleine decors ertussen, dat moest mooi uitpassen en dat is niet zo eenvoudig. Je moet altijd zien dat alles op elkaar past, zeker met die kleine stukjes, moet je dan echt goed opletten om overal dezelfde voegen te kunnen aanhouden.”

Ontkoppelingsmat

“Wij werken niet standaard met een ontkoppelingsmat,” zegt Johan, “maar hier zeker wel. Het deel natuursteen hebben we diagonaal gelegd, met allemaal kleine stopjes in. Daaronder hebben we een ontkoppelingsmat gelegd, omdat we het risico niet durfden te nemen met de vloerverwarming omdat vloerverwarming een andere manier van uitzetten heeft dan de bovenlaag. Plus er kwamen ook zoveel voegen door elkaar met die kleine decors erin. Daarom hebben we het zekere voor het onzekere genomen en eerst een ontkoppelingsmat geplaatst. Zodat die beweging onafhankelijk komt met de vloer, omdat er vloerverwarming opstaat. Nog iets belangrijks is de juiste lijm gebruiken om geen vlekvorming te krijgen die doortrekt naar je tegels. Eentje die snel afbindt, dat is ook belangrijk.”

De trap

Naast het vloeren was er ook een trap die onder handen moest genomen worden. “Absoluut niet eenvoudig,” zegt Johan. “De architect heeft daar een plan voor gemaakt. Het was een trap in bloktredes. Dat moest allemaal redelijk mooi uitkomen, dus daar was heel wat meetwerk aan. Het was een verbouwing dus dan is praktijk en theorie niet altijd hetzelfde. De muren staan daar niet zoals in een nieuwbouw. De trap die ze daar gegoten hebben, hebben we achteraf wat moeten bijwerken. We hebben veel moeten aanpassen om een vloeiende beweging te krijgen in de trap. En dan had je ook nog die twee glazen balustrades aan de zijkant. Dat liep wat schuin dus elke trede is moeten bijgezaagd worden op de werf zelf.”