Nieuw talent in de sector: Dimitri Coene gaat voor finesse

Dag Dimitri, stel jezelf eens voor?

“Ik ben opgegroeid in Bredene en was eigenlijk als kind altijd graag bezig met allerlei karweitjes zoals het gras afrijden, iets ophangen, iets dat kapot was herstellen. Die kleine dingen. Dus mijn ouders hadden gezien dat ik technisch onderlegd was en hebben me richting bouw gestuurd. Tot het vierde middelbaar volgde ik een bouwopleiding, maar ging dan toch richting horeca. Daar bleef ik werken, tot ik als zelfstandige wilde beginnen. In de horeca zag ik dat niet zitten. Ik volgde via Syntra West bedrijfsbeheer en via de VDAB een opleiding vloer- en wandbetegeling. Mijn hart lag daar.”

Hoe zou je jezelf als persoon naast het werk omschrijven?

“Gedreven, een absolute levensgenieter. Al ben ik eigenlijk heel veel bezig met mijn werk. Niet dat ik per se veel uren wil kloppen, maar als ik niet aan het werk ben, ben ik wel bezig met dingen te bedenken die me kunnen helpen. Ik moest eens hele grote tegels leggen, en ik zag het niet zitten om ze handmatig in te leggen, dus heb ik een ketting gemaakt met elektrische zuignappen, zodat ik ze met de kraan kon leggen. Ik probeer de dingen simpeler te maken. Ik heb veel energie (lacht). Ik ben op dit moment ook thuis bezig met een totaalrenovatie bezig, dus daar kruipt veel tijd in. In de zomer ga ik graag waterskiën. En natuurlijk is er ook mijn dochtertje Alysa (1,5 jaar). Mooie leeftijd. Super, dan is papa nog de held hé (lacht). Mijn dochter is mijn hele wereld.”

Wat vind je het leukste deel aan je job?

“Het fijne, secure werk en liefst van al badkamers, omdat daar veel hoekjes en kantjes aan zijn. Mij moet je niet vragen om 300 of 400 vierkante meter te vloeren. Dat zegt me niets. Wat ik graag doe zijn de Marokaanse tegeltjes, douches, alles met verstekken, een sokkeltje… Andere vloerders staan daar minder voor te springen, maar bij mij is dat mijn kernactiviteit, wat niet willen zeggen dat ik nooit eens een groot werk doe. Maar meestal kom ik bij mensen voor kleinere karweitjes en zorg ik voor de finishing touch. Onlangs mocht ik een keukenmuur doen in visgraatmotief. Daar ben je wel even mee bezig, zalig! Maar liever drie dagen werken aan 4 vierkante meter omdat het zo moeilijk is, dan meters tellen.”

Wat vind je het moeilijkste aan je job?

“Planning. Ik werk vooral op de particuliere markt en wij komen achteraan in de rij dus wij zijn afhankelijk van de loodgieter, van de chapper, van de elektricien… Dat maakt het heel moeilijk om te plannen. Als je voor een bouwpromotor werkt, moet je bijvoorbeeld tien appartementen doen en kan je beginnen. Maar ik doe dat niet. De prijzen daar liggen veel te laag. Alles moet om ter goedkoopst en om ter snelst. Echt niet mijn ding. Wat ik ook niet zo graag doe is uitbreken. Ik weet dat het erbij hoort, maar als klanten iemand anders kennen die dat wel doen, graag! Vinden ze niemand, dan neem ik dat er wel bij natuurlijk.”

Hoe blijf je mee met alle trends?

“Ik ben vertegenwoordiger geweest bij Tyles en daar heb ik veel geleerd. Daarnaast lees ik ook Polycaro om nieuwe dingen te leren kennen. Als ik iets zie dat me interesseert, neem ik contact op met de firma. En als mensen die op topniveau werken, zoals James Desmet, waar ik heel erg naar opkijk, zeggen dat een product goed is, dan wil ik dat ook wel proberen. Want van hen kan ik veel leren. Wat James kan, daar kan ik alleen maar van dromen.”

Met welk materiaal werk je graag?

“Alles van lijmen, voegmiddelen enzoverder. Ik hecht belang aan het feit dat een leverancier probeert om bio te zijn, zodat je minder stof inademt. Ik kies voor mijn lijmen en voegmiddelen een merk of product waar veel verschillende soorten voegsel mogelijk zijn. Via Tyles kreeg ik een mooie springplank en daar ben ik hen heel dankbaar voor.”

Tegelzetter is een knelpuntberoep. Hoe zou je mensen aanmoedigen om eraan te beginnen?

“Je hebt twee soorten vloerders. De vierkantemetervloerders en die die voor de finesse gaan. Wel, probeer bij iemand die voor de finesse gaat in de leer te gaan en niet bij iemand die enkel op prijs speelt. Want constant grote oppervlaktes vloeren, ben je na vijf jaar beu. Ik ken iemand die zo werkt. Het enige wat hem op het einde van de dag interesseert is hoeveel meter hij op het einde van de dag gelegd heeft. Ik vind dat een volledig verkeerde instelling.”